Dziękuję wszystkim, którzy wspierają naszą Parafię modlitewnie,
ale również i materialnie - ofiarami wpłacanymi na konto -
I Oddział PKO Zielona Góra nr 75 1020 5402 0000 0002 0129 8025.

W V Niedzielę Wielkiego Postu
Gorzkie żale w niedzielę w kościele w Starym Kisielinie o godz. 17.15,
w Nowym Kisielinie w niedzielę o godz. 9.40.
Nabożeństwo Drogi krzyżowej w piątek:
w Nowym Kisielinie o godz. 17.00,
w Starym Kisielinie po Mszy św. o godz. 18.00.

Zapraszam Członków Żywego Różańca Rodziców modlących się za swoje dzieci na Mszę św. o godz. 11.30 do kościoła w Starym Kisielinie sprawowaną w intencji dzieci, którą zakończymy indywidualnym błogosławieństwem dzieci i rodziców.

♫
Zapraszamy wszystkich chętnych,
którzy chcą śpiewać podczas TRIDUUM PASCHALNEGO razem z naszą SCHOLĄ,
na próbę śpiewów od niedzieli 5. marca po Mszy św. o godz. 11.30.
♫

✟ Nabożeństwo Drogi Krzyżowej w piątek:
w Nowym Kisielinie po Mszy św. o godz. 17.00
w Starym Kisielinie po Mszy św. o godz. 18.00.

Niedziela Palmowa
2 kwietnia 2023

Zapraszamy młodzież na Dekanalny Dzień Młodych, który odbędzie się w kościele konkatedralnym pw. św. Jadwigi w Zielonej Górze, w Niedzielę Palmową – 02.04. Uroczysta Msza św. o godz. 12.00, a po niej o godz. 13.00 zapraszamy na koncert zespołu ewangelizacyjnego FULL OF GRACE. Zakończenie poczęstunkiem po godz. 14.00.
⚫⚫⚫
Zielonogórska Miejska Droga Krzyżowa ze św. Janem Pawłem II wyruszy w Niedzielę Palmową, 2 kwietnia, o godz. 19.00 sprzed kościoła konkatedralnego pw. św. Jadwigi Śląskiej, a zakończy się Apelem Maryjnym i wspomnieniami o Papieżu Polaku przed pomnikiem św. Jana Pawła II, przy kościele pw. Ducha Świętego. Wspominając 18. rocznicę śmierci św. Jana Pawła II, zapraszamy do udziału w tym wydarzeniu wszystkich wiernych, aby dać świadectwo naszej wiary, która przez lata była i wciąż jest umacniana świadectwem i nauczaniem świętego Papieża.
⚫⚫⚫
W związku z 18. rocznicą śmierci św. Jana Pawła II, dnia 2. kwietnia zapraszam o godz. 21.00 na Apel Jasnogórski w kościele w Starym Kisielinie.
⚫⚫⚫
SPOWIEDŹ ŚW. na Mszy św.:
- o godz. 10.00 w Nowym Kisielinie
- o godz. 11.30 w Starym Kisielinie.
⚫⚫⚫
o godz. 11.30 zapraszam na spotkanie rodziców przygotowujących dzieci do I Komunii św..

ŚWIĘTY JAN PAWEŁ WIELKI
Stanowisko Konferencji Episkopatu Polski

W ostatnich dniach mamy do czynienia z bezprecedensowym atakiem na osobę i wizerunek Świętego Jana Pawła II. Dzieje się to w Ojczyźnie Papieża, który jak nikt inny rozsławił imię Polski na całym świecie. „Papież Jan Paweł II – pisał burmistrz Rzymu z okazji jego beatyfikacji – zostawił niezatarty znak na historii chrześcijaństwa oraz na historii narodów Europy i całego świata. Ojciec Święty Wojtyła stał się symbolem, przewodnikiem, zarówno dla osób wierzących, jak i niewierzących. Był Papieżem, którego wkład okazał się decydujący dla obalenia komunizmu oraz tych wszystkich doktryn, które zmierzały do przekreślenia wszelkiej godności i wolności istoty ludzkiej. Liczne narody odnalazły w nim pokłady ogromnej siły, zdolnej do przekazywania piękna wiary i wartości z nią związanych.”
Papież Franciszek z okazji kanonizacji przypomniał, że Karol Wojtyła zanim wyruszył, by przemierzać drogi świata, dorastał do służby Chrystusowi i Kościołowi w swojej Ojczyźnie, w Polsce. „Dziękuję narodowi polskiemu i Kościołowi w Polsce za dar Jana Pawła II” – powiedział Franciszek i podkreślił, że Papież Polak nadal inspiruje nas poprzez słowa, pisma, gesty, styl posługi, cierpienie przeżywane z heroiczną nadzieją. „Inspiruje nas jego całkowite powierzenie się Chrystusowi, Odkupicielowi człowieka i Matce Bożej.”
Święty Jan Paweł II to jeden z największych rodaków w naszych dziejach. Jest także ojcem naszej wolności. Szedł przed nami jak Mojżesz – wyprowadził z domu niewoli, przeprowadził przez Morze Czerwone i przypomniał nam tablice Bożych przykazań. Stanął w szeregu wielkich proroków, potężnych w słowie i czynie. Wskazywał drogę, chronił przed niebezpieczeństwem, przestrzegał przed uwikłaniem w ciernie zła i grzechu. Brał nas na swoje ramiona i z miłością odnosił do Chrystusowej owczarni
Poeta i myśliciel cenił i kochał polską kulturę, historię i tradycję. Wielki i wymagający nauczyciel zatroskany był o dziedzictwo, któremu na imię Polska. On z tego dziedzictwa się wywodził, w nim się wychowywał i wzrastał, ono go ukształtowało. Był z tego dziedzictwa dumny i nie wstydził się tego wyznać przed światem. A jednocześnie był tego świata pierwszym obywatelem, szedł do wszystkich narodów. Okazywał szacunek dla każdej kultury, historii i tradycji. Apelował o duchową jedność Europy, przypominał jej chrześcijańskie korzenie, z których wyrasta nasza kultura i cywilizacja.
Jego pielgrzymki do Ojczyzny były wielkimi rekolekcjami dla narodu, milowymi kamieniami naszej historii, tchnieniem Ducha Świętego w sumienia umęczonych i zdezorientowanych rodaków. Wypowiadał słowa mające sprawczą moc, zdolne pchnąć historię kraju i losy ludzi na nowe tory: „Niech zstąpi Duch Twój”, „Pokój Tobie Polsko, Ojczyzno moja!” „Każdy powinien mieć swoje Westerplatte!” „Nie lękajcie się być świętymi!” „Miejcie wyobraźnię miłosierdzia!”.
Jego papieskie przepowiadanie, apostolskie wizyty, a także wysiłki dyplomatyczne przyczyniły się do wzrostu duchowego milionów ludzi na całym świecie. Dla nich Papież Polak był i pozostaje moralnym punktem odniesienia, nauczycielem wiary, a także orędownikiem w niebie.
Wobec podejmowanych ostatnio na szeroką skalę prób zdyskredytowania osoby i dzieła św. Jana Pawła II, raz jeszcze apelujemy do wszystkich o uszanowanie pamięci jednego z najwybitniejszych naszych rodaków. Przeprowadzony proces kanonizacyjny, a w tym, dogłębna, naukowa analiza historyczna, nie pozostawia wątpliwości odnośnie do świętości Jana Pawła II.
Czy pozwolimy odebrać sobie ten skarb na podstawie dziennikarskiego omówienia materiałów, wytworzonych przez komunistyczną Służbę Bezpieczeństwa? Zostało ono dokonane z pominięciem warsztatu naukowego, w sposób stronniczy, często ahistoryczny, bez znajomości kontekstu, innych istniejących dokumentów, raportów czy opracowań. Materiały SB ukazują przede wszystkim skalę inwigilacji osoby kardynała Karola Wojtyły. Nie możemy dopuścić do sytuacji, w której wstydzić się i tłumaczyć musieliby ci, którzy sprzeciwiali się komunistycznej dyktaturze, a nie ci, którzy inwigilowali obywateli, pisali donosy, współpracowali z komunistycznym reżimem, prześladowali wierzących i łamali ludzkie sumienia.
Orzeczenie Kościoła o świętości człowieka nie jest wydawane na podstawie jego pojedynczych decyzji lub ich braku. Bierze się pod uwagę całość życia i działalności oraz zrodzone z nich owoce.
Jako papież, św. Jan Paweł II, zaliczył krzywdę wyrządzaną dziecku w sferze seksualnej do najcięższych przestępstw. Zobowiązał wszystkie episkopaty świata do wprowadzenia szczegółowych norm postępowania w takich przypadkach. Wierni jego wskazaniom, podejmujemy dzisiaj troskę o bezpieczeństwo młodych w strukturach kościelnych. Czujemy się zobowiązani, aby wszystkich zranionych poprzez ludzi Kościoła wysłuchać i przyjść im z konkretną pomocą.
Dziękujemy wszystkim, którzy z wielką odwagą i stanowczością bronią dobrego imienia Świętego Jana Pawła II. Apelujemy, aby nie wykorzystywać osoby Papieża Polaka do celów bieżącej polityki. Zachęcamy do modlitwy za wstawiennictwem Świętego Jana Pawła II za naszą wspólnotę kościelną i narodową. Nie pozwólmy odebrać sobie poczucia dumy i radości z przynależności do Chrystusowego Kościoła. Nie dajmy się podzielić, brońmy wspólnie naszych najcenniejszych wartości.

Biskupi zebrani na 394. Zebraniu Plenarnym Konferencji Episkopatu Polski

Warszawa, 14 marca 2023 roku

Za zgodność:
Ks. Jarosław Mrówczyński

Zastępca Sekretarza Generalnego
Konferencji Episkopatu Polski

APEL
PRZEWODNICZĄCEGO KONFERENCJI EPISKOPATU POLSKI
W ZWIĄZKU Z PIERWSZĄ ROCZNICĄ AGRESJI ROSYJSKIEJ NA UKRAINĘ

Warszawa, dnia 16 lutego 2023 roku

W piątek 24 lutego br. minie rok od zbrodniczej napaści Rosji na Ukrainę. Do tej
pory wojna pochłonęła setki tysięcy osób, nie tylko żołnierzy, ale również
cywilów, w tym kobiety, dzieci i osoby starsze. Miliony osób straciły domy
i zostały zmuszone do ucieczki w poszukiwaniu pomocy i bezpiecznego
schronienia.
W ewangelicznym geście miłosiernego samarytanina, otworzyliśmy z hojnością
nasze domy i serca. Granice Polski przekroczyło 8,5 mln uchodźców wojennych,
a duża część z nich znalazła w naszej ojczyźnie pomoc i schronienie. Osoby
prywatne oraz instytucje przystąpiły do niesienia pomocy potrzebującym.

Kościół w Polsce, za pośrednictwem Caritas Polska i Caritas diecezjalnych
udzielił wsparcia w różnej formie ponad 2 mln uchodźców. Wartość pomocy
w postaci udzielenia schronienia, posiłków, paczek żywnościowych i darów
rzeczowych oraz wsparcia integracyjnego wyniosła ok. 337 mln zł. Od
pierwszych dni wojny Caritas udziela wsparcia rzeczowego w Ukrainie,
wysyłając transporty pomocy humanitarnej o wartości ok. 260 mln zł.

Po roku bohaterskiej obrony Ukrainy wojna trwa nadal, przynosząc kolejne
ofiary i dalsze zniszczenia. Ukraińcy wciąż potrzebują naszej pomocy. Z tego
powodu, zwracam się z apelem do księży biskupów, kapłanów, osób życia
konsekrowanego i wszystkich wiernych świeckich, aby w piątek 24 lutego br.
we wszystkich kościołach w Polsce wznieść modlitwy w intencji sprawiedliwego
pokoju w Ukrainie, a w niedzielę 26 lutego br., po każdej Mszy Świętej,
zorganizować zbiórkę środków finansowych, które za pośrednictwem Caritas
Polska, zostaną przeznaczone na pomoc ofiarom wojny.

Ufam, że dzięki modlitwie – już wkrótce – będziemy cieszyć się sprawiedliwym
pokojem w Ukrainie, a dzięki naszemu wsparciu materialnemu, żaden z naszych
braci i sióstr Ukraińców nie pozostanie bez pomocy.

✠ Stanisław Gądecki
Arcybiskup Metropolita Poznański
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski

W nocy z 5 na 6 lutego 2023 r. doszło do trzęsienia ziemi, którego epicentrum znajdowało się w Turcji, przy granicy z Syrią. Ofiary śmiertelne i ranni liczeni są w tysiącach. Największe zniszczenia odnotowano w Turcji i Syrii, natomiast wstrząsy odczuli także mieszkańcy Libanu, Iraku i Cypru. Ofiarom katastrofy pomoc niesie Caritas Polska.

Każdy może pomóc, wpłacając darowiznę poprzez stronę caritas.pl albo na konto: 77 1160 2202 0000 0000 3436 4384, z dopiskiem POMOC. Można też wysłać SMS o treści POMOC pod numer 72052 (koszt 2,46 zł).

Rekolekcje Centrum DDM

Rekolekcje dla młodzieży męskiej „Bohaterowie Boga”
W dniach 03-05.03.2023r. oraz 21-23.04.2023r.
w Rokitnie odbędzie się kolejna seria rekolekcji dla młodzieży męskiej „Bohaterowie Boga”. Koszt 160 zł. Zapisów można dokonywać poprzez formularz elektroniczny:
03-05.03.2023r.: https://forms.gle/2ycxciR9FV2r4qGi6
21-23.04.2023r.: https://forms.gle/dVTpzPzZFFSsuMzE9
Szczegółowych informacji udziela ks. Damian Drop (tel. 792 924 344).

Rekolekcje wielkopostne dla młodzieży
W dniach 17-19.03.2023r.
w Rokitnie odbędą się rekolekcje wielkopostne dla młodzieży w wieku 14-19 lat. Tradycyjnie poprowadzi je zaproszony gość. W tym roku będzie to ks. Paweł Bogusz – diecezjalny duszpasterz młodzieży archidiecezji łódzkiej, organizator m.in. Areny Młodych w Łodzi. Koszt 160 zł. Zapisów można dokonywać poprzez formularz elektroniczny: https://forms.gle/HowpeGpoqCWeDmqr6
Szczegółowych informacji udziela ks. Łukasz Malec (tel. 734 430 294).

Rekolekcje dla studentów
W dniach 10-12.03.2023r.
odbędą się w Rokitnie odbędą się rekolekcje dla studentów. Rekolekcje są skierowane do studentów uczących się na terenie naszej diecezji lub pochodzących z niej, a także do tych, którzy niedawno ukończyli studia i rozpoczynają samodzielne życie.
Zapisy wyłącznie przez poniższy formularz: https://forms.gle/DppkudWW88VhnBzF8
Rozpoczęcie kolacją w piątek (przyjazd do 19.00), zakończenie w niedzielę po obiedzie (ok. godz. 13.30). Koszt pobytu (2 doby z pełnym wyżywieniem): 160 zł/os. Zakwaterowanie w Domu Rekolekcyjnym w Rokitnie.
Organizatorzy: Centrum DDM, Duszpasterstwo Akademickie Stodoła, Akademickie Koło KSM przy UZ
Szczegółowych informacji udziela ks. Damian Drop (tel. 792 924 344).

Rekolekcje weekendowe dla maturzystów
W dniach 31.03. – 02.04.2023r.
odbędą się w Rokitnie weekendowe rekolekcje dla maturzystów pod hasłem: „Wypłyń na głębię”. Bardzo prosimy przekazać tę informację maturzystom i zaprosić ich do tej nowej formuły rekolekcyjnej. Koszt 160 zł. Zapisów można dokonywać poprzez formularz elektroniczny, dostępny tutaj:
https://forms.gle/nteKR49eVjxU1mULA
Szczegółowych informacji udziela ks. Damian Drop (tel. 792 924 344).

Rekolekcje dla dziewczyn „Córki Króla”
W dniach 19-21.05.2023r.
w Rokitnie odbędą się weekendowe rekolekcje dla dziewcząt. Poprowadzą je wraz z nami Siostry Misjonarki dla Polonii z Moraska koło Poznania.
Rekolekcje są przeznaczone dla dziewcząt od 13 roku życia. Koszt 160 zł.
Zapisy poprzez formularz elektroniczny, dostępny tutaj: https://forms.gle/pvUsufp7EQJurDty5

Komunikat

Jak gwiazdy.
Spotkanie dla par starających się o potomstwo
(26.03.2023)

26 marca w Sanktuarium Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej w Rokitnie odbędzie spotkanie dla par starających się o dzieci. Rozpoczęcie Mszą Świętą o godz. 15.00 o dar rodzicielstwa, a po niej konferencja z psychoterapeutką. Będzie to pierwsze z serii kilku zaplanowanych spotkań. Więcej szczegółów na plakatach i w mediach społecznościowych Sanktuarium w Rokitnie.

Nabożeństwo Kalwarii Rokitniańskiej
(31.03.2023)

Zapraszamy do udziału w kolejnym Nabożeństwie Kalwarii Rokitniańskiej, tradycyjnie w piątek przed Niedzielą Palmową – 31 marca 2023 r. O godz. 15.00 w Bazylice Godzina Miłosierdzia; o godz. 16.00 Msza św., a po niej przejazd autokarami do pierwszej stacji. Nabożeństwo na Kalwarii rozpocznie się o godz. 17.30. Zakończymy je o godz. 21.00 w bazylice Apelem maryjnym, a następnie spotkamy się na słodkim poczęstunku dla pielgrzymów. W tegorocznym nabożeństwie rozważania zostaną zaczerpnięte z tekstów śp. Papieża Benedykta XVI. Modlić się będziemy za Kościół powszechny, w sposób szczególny za nasz Kościół diecezjalny, a także o pokój na całym świecie, zwłaszcza o ustanie wojny na Ukrainie i nawrócenie Rosji. Serdecznie zapraszamy!

TEOLOGIA W MIEŚCIE

Zapraszamy do udziału w nowej edycji cyklu "Teologia w mieście", obejmującego 10 spotkań wokół zagadnień z Pisma Świętego, teologii moralnej, dogmatycznej i fundamentalnej oraz społecznego nauczania Kościoła i prawa kanonicznego. Do uczestnictwa zapraszamy zarówno osoby zaangażowane w ruchy i wspólnoty kościelne jak i osoby poszukujące, bez względu na wiek. Spotkania odbywać się będą w sobotnie przedpołudnia w Gorzowie i w Zielonej Górze, począwszy od 19 listopada br. Szczegółowy program oraz internetowy formularz zapisów są już dostępne na stronie Instytutu Filozoficzno-Teologicznego im. Edyty Stein: itf.zgora.pl.

Prorok
Film o kardynale Wyszyńskim

Fundacja Filmowa im. św. Maksymiliana Kolbe/Polska w koprodukcji z Telewizją Polską, zrealizowała film fabularny pt.: „Prorok”, poświęcony osobie Kard. Stefana Wyszyńskiego. Obraz, którego reżyserem jest Michał Kondrat, wejdzie do kin w dniu 11 listopada br., w Narodowe Święto Niepodległości, co posiada znaczenie symboliczne, jako podkreślenie działalności Prymasa Tysiąclecia na rzecz obrony wolności Ojczyzny.

Zwiastun filmu

Zaproszenie na stronę internetową
siewca.pl

„Uczynić różaniec modlitwą wszystkich”- Paulina Jaricot

SŁOWO MODERATORA KRAJOWEGO PRZED BEATYFIKACJĄ PAULINY JARICOT

Człowiek został stworzony do komunii z Bogiem. Na ziemi komunia ta urzeczywistnia się w modlitwie. Modlitwa to najprostsza droga do świętości. Chrześcijanin, a więc każdy z nas powinien zastanawiać się nad swoją świętością. Wynoszenie przez Kościół na ołtarze nowych świętych jest dobrą okazją i potwierdzeniem, że świętość jest możliwa nie tylko dla wybrańców, ale dla każdego, kto żyje zgonie z wolą Boga. 22 maja 2022 w Lyonie zostanie zaliczona w poczet błogosławionych sługa Boża Paulina Jaricot założycielka dwóch wielkich dzieł w Kościele: Dzieła Rozkrzewiania Wiara, które w tym roku będzie obchodzić 200 lecie swego istnienia i Żywego Różańca powstałego 4 lata później. Dla nas ludzi modlących się na różańcu i należących do Kół Różańcowych to wielka łaska i radość, że będziemy mieć kolejną orędowniczkę w naszych sprawach w niebie. Ten fakt wymaga od nas dobrego przygotowania, by w myśl założycielki: „Uczynić różaniec modlitwą wszystkich”.

W „MODLITEWNIKU ŻYWEGO RÓŻAŃCA” znajdują się modlitwy i rozważania o charakterze nowenny (s. 611-646). Przypominają one najważniejsze wydarzenia z życia Założycielki Papieskiego Dzieła Misyjnego i Żywego Różańca, a także zawierają jej piękne myśli i bogate w treść modlitwy. W indywidualnej modlitwie warto się przy nich zatrzymać.

Natomiast „MAŁY MODLITEWNIK za wstawiennictwem Pauliny Jaricot” zawiera wybór tych modlitw i rozważań, które są przygotowaniem do beatyfikacji, gdzie zostały dołączone wezwania o liczne owoce beatyfikacji Pauliny i modlitwy za jej wstawiennictwem.

Zachęcam wszystkich księży, duszpasterzy, moderatorów i członków ŻR, by w piątek, 13 maja 2022, gdy rozpoczynają się Nabożeństwa Fatimskie, rozpoczęli także Nowennę przygotowującą do beatyfikacji Pauliny Jaricot. Wskazane jest, aby przynajmniej przez te dni przeżywać wspólną modlitwę w kościele. Wtedy podane w naszych książeczkach modlitwy są gotową i najlepszą propozycją, którą można poszerzyć nabożeństwa majowe. Nie organizujmy w parafiach jakiś nadzwyczajnych wydarzeń dodatkowych, ale dołączmy przez te 9 dni do Nabożeństw Majowych naszą Nowennę, zapraszając na nią Koła Różańcowe w Parafii. Wiem, że w niektórych diecezjach już trwa stała modlitwa przygotowująca do beatyfikacji. Dziękuję za tę piękną modlitewną inicjatywę.

Niech słowa Pauliny „wszystkie dobra przyszły do mnie przez różaniec” staną się zachętą o owoce naszej codziennej modlitwy różańcowej. Zróbmy wszystko, by ukazać współczesnym Polakom i światu różaniec jako modlitwę na dzisiejsze czasy, w której widzimy ocalenie wiary i miłości do Boga w polskich rodzinach, parafiach, w sercach dzieci i młodzieży oraz w świecie.

W czasie trwającej wojny na Ukrainie i w innych częściach świata modlitwa różańcowa staje się najbardziej sprawdzonym lekarstwem na te choroby o czym przypomina Maryja; „Zapomnieliście, że dzięki modlitwie i postom możecie oddalić wojny”.

Wszystkich zapraszam na „Polskie Dziękczynnie” za beatyfikację Pauliny, które będzie miało miejsce w czasie II Krajowego Kongresu Różańcowego który łączy się w tym roku z X Ogólnopolską Pielgrzymką Żywego Różańca na Jasną Górę 3 i 4 czerwca 2022 r.

Moderator Krajowy Żywego Różańca
ks. dr Jacek Gancarek

Bóg dał czas

Portal Pomagam Ukrainie

Rosyjska agresja na Ukrainę wywołuje kryzys humanitarny, z jakim nie mieliśmy do czynienia w naszej części Europy od czasów II wojny światowej. Miliony Polaków odpowiedziało gotowością do niesienia pomocy uchodźcom i Ukraińcom, którzy zostali w swojej ojczyźnie. Aby wsparcie było celowe i efektywne powinno być skoordynowane. Dlatego powstała – przygotowana przez Kancelarię Prezesa Rady Ministrów - platforma PomagamUkrainie.gov.pl

Portal jest centralną, zweryfikowaną bazą danych o różnorodnych w formie działaniach pomocowych. Przygotowana zarówno w języku polskim, jak i ukraińskim platforma PomagamUkrainie.gov.pl umożliwia uchodźcom wyszukanie praktycznych informacji o dostępnym wsparciu. Natomiast Polacy, a także polskie samorządy, organizacje pozarządowe i firmy, mogą zgłaszać swoje działania pomocowe lub wesprzeć organizatorów już prowadzonych akcji.

Modlitwa i solidarność z Ukrainą

W obliczu agresji Rosji na Ukrainę, zgodnie z prośbą Ojca Świętego Franciszka, Środa Popielcowa będzie w Kościele w Polsce dniem postu i modlitwy w intencji pokoju oraz dniem solidarności z Ukrainą. Z tego względu w każdym kościele i parafii diecezji należy podczas Mszy św. podjąć w modlitwie wiernych stosowne intencje o pokój, za ofiary wojny i za Kościoły na Ukrainie, a po liturgii śpiewać Suplikacje. Wypada też zorganizować w parafii osobne nabożeństwo (np. różańcowe) w tej intencji.
Ponadto w niedzielę 27 lutego, jak i w Środę Popielcową, po każdej Mszy św. należy zorganizować zbiórkę do puszek na pomoc uchodźcom wojennym z Ukrainy (wpłaty na konto Caritas diecezji – tytuł: „Ukraina”).

Gregorianka
30 Mszy w intencji zmarłych.
Skąd wzięła się ta tradycja?

Wśród różnych rodzajów modlitwy w intencji zmarłych bardzo popularne są także tzw. gregorianki. Jak zrodziła się tradycja mszy gregoriańskich? Co warto wiedzieć, zamawiając gregoriankę w czyjejś intencji?
Pomysł przyszłego papieża 
Swoją nazwę msze gregoriańskie zawdzięczają – podobnie jak chorał gregoriański – papieżowi Grzegorzowi Wielkiemu. Wiąże się z tym ciekawa historia – sam papież opisuje ją w swoich “Dialogach”.
Zanim jeszcze został papieżem, był opatem benedyktyńskiego klasztoru. Zmarł tam jeden z mnichów, Justus, który przy okazji swojej śmierci zasiał niemałe zgorszenie. Tuż przed śmiercią wyznał, że ukrył przed wspólnotą zakonną 3 złote monety. Było to niezgodne z regułą zakonu, która jasno wskazywała, że bracia nie mogli posiadać żadnej swojej osobistej własności.
Skuteczna pomoc zmarłemu
Kiedy Justus zmarł, pochowano go w ukryciu, w niepoświęconej ziemi, z dala od współbraci. Opat klasztoru – przyszły papież Grzegorz – miał z tego powodu ogromne wyrzuty sumienia. Zaczął, jak pisze w “Dialogach” „litować się w duchu nad zmarłym bratem i myśleć z głębokim smutkiem o jego katuszach i szukać jakiegoś środka, aby mu pomóc”. Postanowił w intencji zmarłego mnicha odprawić dzień po dniu 30 mszy świętych.
W ostatnim dniu tej eucharystycznej modlitwy jednemu ze współbraci ukazał się sam zmarły Justus i powiedział, że został uwolniony od kary. Zdziwiony mnich opowiedział o tym pozostałym zakonnikom – sam zaś nic nie wiedział o odprawianych przez opata trzydziestu Mszach. Okazało się, że ta modlitwa pozwoliła Justusowi trafić do nieba.
Św. Grzegorz wprowadza duszę do nieba
Tę historię przedstawia na jednym ze swoich obrazów Giovanni Battista Crespi. Widzimy tu dusze oczyszczające się z grzechów w czyśćcu, na twarzach niektórych z nich dostrzec można wyraz cierpienia. Są jednak i tacy, którzy z zadziwieniem spoglądają w górę, zwłaszcza, że do takiego spojrzenia zachęcają ukazani na obrazie aniołowie.
W górze, w najjaśniejszej części obrazu widać szczęśliwą duszę, która właśnie wchodzi do nieba – widać obok niego wstęgę z napisem głoszącym, że przechodzi on ze śmierci do życia. To właśnie ów mnich, za którego papież Grzegorz Wielki zdecydował się odprawić 30 mszy świętych. Samego Grzegorza można dostrzec przy sprawowaniu Mszy w lewej części obrazu.

GIOVANNI BATTISTA CRESPI,
ŚWIĘTY GRZEGORZ WPROWADZA DUSZE DO NIEBA,
FOT. WIKIMEDIA COMMONS / CC0

Tradycja, którą podtrzymali wierni
Wiadomość o 30 Mszach rozeszła się bardzo szybko, wierni zaczęli o nie prosić kapłanów. W XVI wieku gregorianki zostały uznane przez Sobór Trydencki jako bardzo wartościowe. W 1884 roku natomiast Święta Kongregacja Odpustów oświadczyła, że ufność żywiona przez wiernych odnośnie wielkiej wartości 30 Mszy gregoriańskich jest pobożna i rozumna. Sto lat później, 24 lutego 1967, opublikowano dokładne wytyczne dotyczące sprawowania mszy gregoriańskich. Zawarto je w Deklaracji Kongregacji Soboru – dziś Kongregacji ds. Duchowieństwa.
Msza gregoriańska – zasady
Po pierwsze, mszę św. gregoriańską można odprawiać tylko za jedną osobę – nie ma możliwości odprawiania “zbiorowych” gregorianek. Po drugie – msze św. gregoriańskie odprawia się tylko w intencji osób zmarłych. Po trzecie – powinny być one odprawiane dokładnie przez 30 dni.
Dodatkowo bardzo ważna jest „stała ciągłość w odprawianiu mszy św.”. Jeśli zajdą nieprzewidziane przeszkody, np. choroba kapłana lub konieczność odprawienia mszy św. w innej intencji (np. z powodu udzielania sakramentu małżeństwa albo pogrzebu), dobrze wiedzieć, że ciągłość ta nie zostaje przerwana, a cykl jedynie ulega przesunięciu.
Warto także pamiętać, że msze gregoriańskie można sprawować cały rok, nie tylko w listopadzie – miesiącu szczególnej pamięci o zmarłych. Nie musi też ich odprawiać codziennie jeden i ten sam kapłan oraz nie muszą być one sprawowane w jednym miejscu przez 30 kolejnych dni, co więcej – nie muszą odbywać się one w parafii, z której pochodziła osoba zmarła i w której miał miejsce pogrzeb.

AUTOR: os, gregorianka.pl, misyjne.pl, aleteia.pl / Stacja7

REDAKCJA PORTALU WIARA

POŁĄCZYŁA ICH ŚWIĘTOŚĆ

Codziennie zapraszam do wspólnej modlitwy KORONKĄ DO MIŁOSIERDZIA BOŻEGO
o godz. 15.00 na naszej stronie internetowej

Koronka do miłosierdzia Bożego

⚬
W piątek zapraszam na KORONKĘ DO MIŁOSIERDZIA BOŻEGO
na godz. 15.00 do kościoła w Starym Kisielinie.
⚬

PAPIEŻ FRANCISZEK
PATRIS CORDE

Autor/źródło: Janusz Migura

Jezus!
Ukojeniem tych trudnych dni

Nagranie naszej parafianki z Nowego Kisielina
(wspólnie ze znajomą z Irlandii)

--------------------------

Wyśpiewana opowieść o rozdzielonych siostrach bliźniaczkach podczas wojny

MODLITWA O POKÓJ
(na motywach Listu do Efezjan]

Panie Jezu Chryste,
Ty, który jesteś naszym pokojem,
Ty, który zburzyłeś rozdzielający ludzi mur – wrogość,
Ty, który ludzi dalekich czynisz bliskimi,
Ty, który w sobie zadałeś śmierć wrogości!
Prosimy, zadaj śmierć także jakiejkolwiek wrogości w nas!
Daj nam światłe oczy serca, byśmy przestali widzieć w sobie wzajemnie przeciwników, a zobaczyli współdomowników – w Twoim Domu, a także w tym domu, który ma na imię Polska;
Nawróć nasze wzajemne myślenie o sobie, i daj nam słowa i czyny na miarę tego nawrócenia.
Włóż nam w usta – a jeszcze wcześniej w nasze myśli – słowa, które budują, nie rujnują; leczą, nie zadają rany; pocieszają, nie odbierają nadzieję; niosą pokój, nie wywołują agresję.
Wskaż nam czyny konkretnej miłości i miłosierdzia, wokół których odbudujemy naszą wspólnotę. Zwłaszcza w tak trudnej, obecnej chwili pandemii poprowadź nas do osób chorych i starszych, tych, którzy przebywają na kwarantannie i tych, którzy opłakują swoich zmarłych. Pomnóż w nas ofiarność i współczucie.
Uczyń każdego z nas „nowym człowiekiem”, a nastanie pokój!

Modlimy się za wszystkich!
O mądrość i pragnienie dobra wspólnego dla każdego, kto w obecnym sporze zabiera głos;
Za polityków wszystkich opcji w parlamencie i poza nim.
Za tych, którzy modlą się w kościołach, i za tych, którzy demonstrują.
Za wierzących w Boga, i za tych, którzy wartości prawdy, sprawiedliwości, dobra i piękna wywodzą z „innych źródeł”;
Również za tych, którzy w tej chwili wcale ich nie szukają.
Ty – rozpoznany czy nierozpoznany – znajdź drogę do każdego z nas, wskaż nam właściwe drogi ku sobie nawzajem. I skutecznie nas po nich poprowadź.
Amen.

Schola Stary Kisielin Jezus Band

O krwi i wodo

Modlitwa do Matki Bożej w czasie epidemii

MÓDL SIĘ RAZEM Z PAPIEŻEM FRANCISZKIEM
TĄ MODLITWĄ
DO MARYI WSPOMOŻENIA WIERNYCH
W INTENCJI CHORYCH NA KORONAWIRUSA

O Maryjo,
zawsze świecisz na naszej drodze
jako znak zbawienia i nadziei.
Powierzamy się Tobie, Uzdrowienie Chorych,
Która pod krzyżem zostałaś powiązana
z cierpieniem Jezusa,
Trwając mocna w wierze.
Ty, będąc Zbawieniem ludu,
wiesz czego potrzebujemy
i jesteśmy pewni, że sprawisz
aby tak jak w Kanie Galilejskiej,
mogła powrócić radość i święto
po tej chwili próby.
Pomóż nam, Matko Bożej Miłości,
Byśmy dostosowali się do woli Ojca
i czynili to, co powie nam Jezus,
który obarczył się naszym cierpieniem
i dźwigał nasze boleści
by nas prowadzić przez krzyż,
ku radości zmartwychwstania.
Amen.


Pod Twoją obronę uciekamy się, święta Boża Rodzicielko,
naszymi prośbami racz nie gardzić
w potrzebach naszych, ale od wszelakich
złych przygód racz nas zawsze wybawiać,
Panno chwalebna i błogosławiona.

MARYJO WSPOMOŻENIE WIERNYCH
MÓDL SIĘ ZA NAMI!

Modlitwa na czas epidemii

Okaż nam miłosierdzie dobry Ojcze,
Wszechmogący Wieczny Boże,
który nie chcesz śmierci grzesznika,
lecz by się nawrócił i miał życie.
Daj zdrowie chorym
i odwagę tym, którzy im służą.
Wspieraj czuwających nad bezpieczeństwem
i pociesz tych, którzy opłakują umarłych.
Niech Twoja łaska skruszy twarde serca
i podniesie ręce, co bezradnie opadają.
Zabierz strach i ześlij Twego Ducha,
gdy wołamy: Jezu, ufam Tobie!
Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

KOMUNIA DUCHOWA – PRAKTYCZNE PORADY

Fot. © Mazur / catholicnews.org.uk

W obecnej sytuacji, gdy wielu katolików z obawy przed zarażeniem nie przystępuje do Komunii sakramentalnej, Kościół zachęca parafian do korzystania z komunii duchowej. Czym jest komunia duchowa i w jaki sposób winniśmy ją przeżywać – wyjaśnia ks. prof. Ireneusz Mroczkowski, profesor nauk teologicznych, specjalista z zakresu teologii moralnej i etyki.
W kontekście przeżywanej zarazy oraz niemożności przystępowania niektórych wiernych do Komunii św. sakramentalnej, powraca dyskusja o komunii duchowej. W obecnej sytuacji, gdy wielu katolików z obawy przed zarażeniem nie przystępuje do Komunii sakramentalnej, duszpasterze powinni zachęcać parafian do korzystania z komunii duchowej. Przy okazji można i trzeba wyjaśnić związek komunii duchowej z sakramentem Eucharystii oraz odróżniać „komunię duchową” od „pragnienia Komunii świętej”.
Związek „komunii duchowej” z Eucharystią
Trzeba zacząć od swoistego paradoksu. Z jednej strony wielu współczesnych publicystów katolickich powtarza, że komunia duchowa jest „starą, wypracowaną w ciągu wieków praktyką duchową, opartą na wierze i miłości”, z drugiej zaś nie ma o niej wzmianki w Katechizmie Kościoła Katolickiego, nie znajdziemy takiego terminu w indeksie rzeczowym dokumentów Soboru Watykańskiego II, ani nie wspomina o niej „Leksykon duchowości katolickiej” [Lublin 2002].
Ci, którzy chcą oprzeć się na nauce soborowej, cytują na ogół zapis „Dekretu o Najświętszym Sakramencie” [1551 r.] Soboru Trydenckiego. Ojcowie tego Soboru mówią w nim o komunii duchowej w kontekście korzystania z Eucharystii. Jest ona wymieniona obok dwu innych sposobów korzystania z tego sakramentu: pierwszy – niegodny, gdy przyjmuje się sakrament w stanie grzechu, drugi – duchowy, czyli przez pragnienie – „żywą wiarą, która działa przez miłość”[Gal 5,6] oraz trzeci – gdy przyjmuje się Najświętszy Sakrament i duchowo i sakramentalnie.
Ojcowie tego Soboru najwyżej cenią trzeci sposób korzystania z Eucharystii, kiedy ludzkie pragnienie, ożywione wiarą i miłością łączy się z sakramentem. Podkreślony przez Sobór Trydencki związek Eucharystii i „pragnienia duchowego” staje się oczywisty we współczesnej teologii sakramentów, korzystającej z chrześcijańskiego ujęcia osoby i symbolu. W tej teologii nie tylko integruje się wszystkie aspekty Eucharystii (ofiara, realna obecność, sakrament), ale podkreśla znaczenie osobowego oddania Bogu przez uczestnika Eucharystii. Duchowo-religijny aspekt przeżywania Eucharystii polega na tym, że – jak podkreśla G. L. Műller – „w konsekrowanych znakach chleba i wina wierzący nawiązuje łączność z człowieczeństwem Jezusa Chrystusa. To z kolei jest realnym symbolem Bosko-ludzkiej komunikacji, sięgającej do wspólnoty Trójjedynego Boga” (Dogmatyka katolicka, Kraków 2015, s.722).
Tu ma swoje źródło „łączność, zjednoczenie, więź, wspólnota” chrześcijanina z Chrystusem, czyli komunia duchowa. Tak ją przeżywali święci, począwszy od Ojców Kościoła (Grzegorz z Nyssy, Jan Chryzostom, św. Augustyn) aż po św. Teresę od Jezusa, św. Alfonsa Liguoriego czy św. Jana Pawła II. Ten ostatni napisał: „W Eucharystii znajduje swój kres wszelkie ludzkie pragnienie, ponieważ tu otrzymujemy Boga i Bóg wchodzi w doskonałe zjednoczenie z nami. Właśnie dlatego warto pielęgnować w duszy stałe pragnienie Sakramentu Eucharystii. Tak narodziła się praktyka ‘komunii duchowej’, szczęśliwie zakorzeniona od wieków w Kościele i zalecana przez świętych mistrzów życia duchowego” (Jan Paweł II, Encyklika „Ecclesia de Eucharystia”, nr 34).
Dzisiejsze trudności z rozumieniem komunii duchowej wynikają z racjonalizmu współczesnej kultury oraz deficytu wrażliwości sakramentalnej u wielu wiernych. Duchowość kojarzy się przeciętnemu konsumentowi kultury masowej z czymś ezoterycznym, wewnętrznym, czasami z emocjami, w najlepszym razie z rozumnością i wolnością człowieka. Z drugiej strony nie zawsze potrafimy wytłumaczyć wiernym związek sakramentu z cielesnością człowieka. Nad tym ubolewał Jan Paweł II w słynnych „Katechezach środowych” poświęconych „teologii ciała”. Bo przecież chrześcijanin, który nie przekroczy zbanalizowanego rozumienia duchowości, a w dodatku podejrzliwie traktuje swoją cielesność, nie będzie zdolny do przeżywania komunii duchowej.
W braku możliwości uczestnictwa w Eucharystii, komunia duchowa karmi się tęsknotą za nią. Skuteczność komunii duchowej zależy więc od żarliwości tęsknoty. Jeśli jest szczera i żarliwa, może prowadzić do mistycznego zjednoczenia z Jezusem Eucharystycznym, o czym opowiadają życiorysy świętych, np. Stanisława Kostki. Jeśli jest zmieszana z wątpliwościami, letniością ducha, brakiem modlitwy, owoce jej są mizerne.
Komunia duchowa zakłada trzy akty: akt wiary w realną obecność Jezusa Chrystusa w Eucharystii; akt miłości skierowanej ku Jezusowi oraz akt pragnienia osobistego spotkania z Jezusem. Dobrą ilustracją związku komunii duchowej z Eucharystią są ewangeliczni uczniowie idący do Emaus. Uciekając z Jerozolimy czuli się tak samo zawiedzeni jak i tęsknili za Jezusem. Najważniejszą pamiątkę, która ostatecznie ich ocaliła, nieśli w sercu w postaci przeżytej z Mistrzem ostatniej Wieczerzy. Rozpoznając Go przy „łamaniu chleba”, mieli szczęście doświadczyć owoców komunii duchowej w bezpośredniej konfrontacji ze Zbawicielem. Można przypuszczać, że po tamtej Eucharystii, najlepiej wiedzieli, czym jest komunia duchowa. Jej owoce zależą od pamięci eucharystycznej oraz tęsknoty do Jezusa z Wieczernika, Golgoty i poranka wielkanocnego.
Tak rozumiana komunia duchowa, poza brakiem możliwości uczestniczenia w Eucharystii, może być pielęgnowana jako jedna z form duchowości eucharystycznej, np. podczas adoracji Najświętszego Sakramentu. Pisał o tym Jan Paweł II w cytowanej wyżej Encyklice: „Pięknie jest zatrzymać się z Nim i jak umiłowany Uczeń oprzeć głowę na Jego piersi (por. J 13,25), poczuć dotknięcie nieskończoną miłością Jego Serca. Jeżeli chrześcijaństwo ma się wyróżniać w naszych czasach przede wszystkim sztuką modlitwy, jak nie odczuwać odnowionej potrzeby dłuższego zatrzymania się przed Chrystusem obecnym w Najświętszym Sakramencie na duchowej rozmowie, na cichej adoracji w postawie pełnej miłości? Ileż to razy, moi drodzy Bracia i Siostry, przeżywałem to doświadczenie i otrzymałem dzięki niemu siłę, pociechę i wsparcie!”(„Ecclesia de Eucharystia”, nr 25).
Pragnienie Komunii św.
We współczesnej dyskusji na temat komunii duchowej pojawiła się tendencja, aby komunii duchowej nie warunkować stanem łaski uświęcającej. W konsekwencji z komunii duchowej mogłyby korzystać osoby żyjące np. w związkach niesakramentalnych. Takie stanowisko prezentuje m.in. niemiecki kardynał, Paul J. Josef Cordes, określający komunię duchową, jako dyspozycję serca, której nie da się ostatecznie ocenić prawem. Jeśli prawo kanoniczne zabrania osobom żyjącym w związkach niesakramentalnych przystępować do Komunii św. sakramentalnej, to nie znaczy, że nie mogą one żywić „pragnienia pełnego zjednoczenia z Chrystusem”, utożsamianym przez Kardynała z komunią duchową.
Innego zdania jest abp Stanisław Gądecki, który w kontekście Synodu Biskupów 2014 – 2015 podkreślił, że z komunii duchowej mogą korzystać osoby będące w stanie łaski, którym prześladowania, brak kapłanów czy fizyczna trudność uniemożliwiają przystąpienie do Komunii św. Arcybiskup odróżnił „serdeczną modlitwę, pełną tęsknoty” osób rozwiedzionych żyjących w nowych związkach od „komunii duchowej”. Ta druga zakłada stan łaski uświęcającej („Wiadomości” KAI 2015, nr 17, s. 9.). Warto zauważyć, że obydwa wyrażenia występują w adhortacji „Sacramentum caritatis” Benedykta XVI: “Nawet wtedy, kiedy nie jest możliwe przystąpienie do sakramentalnej Komunii, uczestnictwo we Mszy św. pozostaje konieczne, ważne, znaczące i owocne. W tej sytuacji dobrze jest żywić pragnienie pełnego zjednoczenia z Chrystusem, za pomocą, na przykład, praktyki komunii duchowej, przypomnianej przez Jana Pawła II i polecanej przez świętych mistrzów życia duchowego.” (Rzym 2007, nr 55).
Święci mistrzowie życia duchowego interpretowali komunię duchową w kontekście łaski uświęcającej. Należy więc „komunię duchową” odróżnić od „pragnienia zjednoczenia z Chrystusem”, które żywią osoby nie mogące uczestniczyć w komunii sakramentalnej. Niezależnie jednak od tradycyjnego rozumienia komunii duchowej, przyszedł czas, aby „pragnieniu zjednoczenia z Chrystusem”, które odczuwają osoby żyjące w związkach niesakramentalnych poświęcić więcej uwagi. Zachęca nas do tego papież Franciszek, a inspiruje teologia Miłosierdzia Bożego i społeczne struktury grzechu, reflektowane przez społeczną naukę Kościoła. Bóg dotyka łaską żalu także ludzi, którzy nie potrafią zniszczyć struktur zła w sobie i wokół siebie. Nawet jeśli wtedy nie jest możliwe rozgrzeszenie sakramentalne, to nie wolno lekceważyć głębi duchowej tęsknoty duchowej, tak samo jak nie wolno pomniejszać owoców oczyszczenia sakramentalnego.
Komunia duchowa w czasie zarazy
Z duszpasterskiego punktu widzenia istotne jest, aby katolicy w czasie zarazy odnowili w sobie potrzebę komunii duchowej. Jest to proces duchowy, który zachodzi między pełnym niepokoju człowiekiem i Bogiem Miłosiernym. Okoliczności, jakie stwarza stan pandemii, wraz z niemożliwością przyjmowania Komunii św. sakramentalnej, powinny pobudzić „tęsknotę eucharystyczną” u naszych wiernych. Można to też nazwać postem eucharystycznym, który powinien oczyszczać przejawy rutyny, powierzchowności czy – nie daj Boże – świętokradzkiego sposobu przystępowania do Komunii św.
Komunia duchowa przeżywana w czasie zarazy powinna w miarę możliwości łączyć się z adoracją Najświętszego Sakramentu. Przytoczone wyżej świadectwo Jana Pawła II podpowiada, gdzie w czasie niepewności i lęku szukać ukojenia, nadziei i chrześcijańskiego męstwa bycia. Skutkiem komunii duchowej przeżywanej na adoracji może być doświadczenie nieskończonej miłości Serca Jezusa. „Litania do Serca Pana Jezusa i Akt ofiarowania Sercu Jezusowemu”, odmawiane zwykle w pierwsze piątki miesiąca, mogą stać się modlitwami pobudzającymi żarliwość komunii duchowej.
Praktycznie najczęstszą podczas obecnej zarazy okazją do przeżywania komunii duchowej jest uczestnictwo we Mszy św. transmitowanej przez radio, telewizję czy Internet. Można też łączyć się duchowo ze Mszą św. odprawianą o określonej godzinie w kościele parafialnym. Telewizja i radio umożliwiają nie tylko słuchanie Słowa Bożego i homilii, ale i egzystencjalne przeżywanie całej liturgii. Komunia duchowa jest tu wkomponowana w całość przeżycia Mszy św. Do transmisji religijnej należy przygotować się wewnętrznie i zewnętrznie, czyli zadbać o wyłączenie telefonu, porządek w pokoju, nie mówiąc o znakach religijnych. Przed Mszą św. można odmówić jedną z ulubionych modlitw przed Komunią, a w chwili jej rozdawania w kościele. upokorzyć się przed Panem Jezusem, wyznać Mu miłość i przyjąć do duszy.
Kiedy chcemy przyjąć komunię duchową niezależnie od transmisji radiowej czy telewizyjnej, trzeba to uczynić w miejscu odosobnionym, na przykład w pokoju, gdzie aktualnie nikogo nie ma. Pomaga to w skupieniu i zapewnia intymność spotkania z Jezusem. Jeśli dysponujemy czasem, można komunię duchową włączyć w domowe nabożeństwo eucharystyczne z aktem żalu, wyznaniem wiary w obecność Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Modlitwa „Ojcze nasz” ułatwia przyjęcie postawy dziecka Bożego i otwiera serce dla Jezusa Chrystusa. Słowa, którymi zapraszamy Pana, powinny być proste, szczere, żarliwe.
Podobnymi słowami i z otwartym sercem można przyjmować Jezusa w komunii duchowej dowolną ilość razy, w dowolnym czasie i w dowolnym miejscu, zwłaszcza w czasach zarazy. Słuszną przyczyną może być zarówno zagrożenie własnego życia i zdrowia, widok cierpiących osób, jak i prośba o solidarność społeczną czy wrażliwość charytatywną katolików. Z owoców komunii duchowej skorzystać mogą wszyscy. Św. Franciszek Salezy ujął to z właściwą sobie precyzją: „dwa są rodzaje ludzi, którzy powinni często komunikować: doskonali, aby stać się jeszcze doskonalszymi, i niedoskonali, aby stać się doskonałymi; mocni, żeby nie osłabnąć, słabi, by się stać mocnymi”.

Ks. Ireneusz Mroczkowski
profesor nauk teologicznych
specjalista z zakresu teologii moralnej i etyki.

Zapraszam na wspólne czytanie Słowa Bożego
www.biblijni